قرارداد کار مسئله‌ای‌ست که باید پیش از پیداکردن کار و تعهد دادن، به آن فکر کنید نه وقتی کار از کار گذشت…
با شنیدن اسم قرارداد کار ، معمولا ذهن ما به سمت اخراج، استعفا و اتمام کار می‌رود و مشکلات و مسائل حقوقی پس از آن، اما جنگ اول به از صلح آخر! چرا از همین ابتدای کار اصولی جلو نرویم؟ در این پست می‌خواهیم به زبان ساده انواع قرارداد کار را بشناسیم و چشم بسته هیچ قراردادی را امضا نکنیم. همراه ما باشید…
قرارداد کار چیست؟
قرارداد کـاری همانطور که از اسمش پیداست یک تعهدنامه و قرارداد بین کارفرما و نیروی کار است. قراردادهای کاری انواع مختلفی دارند و برای دستگاه‌ها و ادارات دولتی متفاوت از بخش خصوصی هستند. ابتدا قراردادهای دولتی را بررسی می‌کنیم.
انواع قرارداد کار دولتی
همانطور که گفتم استخدام و قرارداد کار در بخش خصوصی و بخش دولتی متفاوت هستند که در اینجا قرارداد بخش دولتی را با هم بررسی می‌کنیم.
رسمی
اگر شما در استخدام دستگاه دولتی قبول شوید به عنوان کارمند رسمی دولت مشغول به کار خواهید شد و قرارداد کاری شما از نوع قرارداد رسمی خواهد بود.
این نوع قرارداد بهترین قرارداد کار برای نیروی کار است. در استخدام رسمی شما از لحاظ قوانین حمایتی جایگاه بهتری دارید، حقوق شما بهتر خواهد بود و همه چیز کاملا مشخص و واضح است.
در این نوع قرارداد شما تحت سازمان نظام استخدامی کشوری خواهید بود و پس از گذراندن مدت مشخصی، بازنشسته می‌شوید و مطابق قانون حقوق دریافت خواهید کرد. همچنین طی این قرارداد شما پاداش، حقوق و مزایایی به طور مشخص خواهید داشت.
۳ سال در مجموع ۳۰ سال، مرخصی بدون حقوق دراختیارتان خواهد بود (البته اصلا توصیه نمی‌شود چرا که در این مدت اصطلاحا بریدگی در سابقه‌ی بیمه شما ایجاد می‌شود). در ضمن در هر سال شما ۳۰ روز مرخصی با حقوق دارید که در این مدت هم از لحاظ بیمه و هم از لحاظ حقوق، پشتیبانی می‌شوید.
در این نوع قرارداد، شما امنیت شغلی بالایی دارید و حداقل نگران نیستید که بی خبر و بی دلیل تعدیل شوید.
پیمانی
طی این قرارداد شما به نوعی نیمه رسمی استخدام می‌شوید یعنی به صورت غیر رسمی برای سازمان‌های دولتی فعالیت می‌کنید و زیر پوشش سازمان تامین اجتماعی خواهید بود. همه شرایط شما وابسته به مفاد قرارداد شما خواهد بود، پس حتما دقت کنید که چه چیزی را امضا می‌کنید.
در ضمن سازمان‌های دولتی و شرکت‌ها موظفند در آگهی استخدام خود، نوع قرارداد را ذکر کنند. در قرارداد پیمانی شما همچون کارمندان رسمی دولتی، از پاداش، افزایش حقوق و مزایا برخوردار نخواهید بود. اما اگر مدتی که مشغول به کار هستید، بتوانید رضایت کارفرما را جلب کنید ممکن است قرارداد شما به قرارداد رسمی تغییر پیدا کند و در نتیجه از تمام مزایای استخدام رسمی بهره‌مند خواهید شد.
تعداد روزهای مرخصی و سایر شرایط هم بین کارفرما و نیروی کار طی قرارداد کار تعیین می‌شود. قرارداد پیمانی بین پیمانکار و شما باعث می‌شود که یک کد پرسنلی به دست آورید که ارزش خوبی دارد و امنیت شغلی نسبتا مناسبی خواهید داشت.
در نهایت اگر همه چیز خوب باشد و قرارداد شما با یک خاص بسته شده باشد، بازنشسته خواهید شد و از صندوق خدمات تامین اجتماعی حقوق دریافت خواهید کرد.
خدماتی – قراردادی
این نوع قرارداد برای مشاغل خدماتی مثل سرایداری، کار در آشپزخانه و آبدارخانه کاربرد دارد. بهرحال در این شغل در یک سازمان دولتی، شما تحت پوشش قانون کار خواهید بود. این نوع قرارداد نسبت به قراردادهای رسمی و پیمانی بسیار ضعیف‌تر است. چه از لحاظ دستمزد و مزایا و چه از لحاظ امنیت شغلی.
در واقع سازمان نسبت به این نوع قرارداد تعهدی ندارد و در شرایطی می‌تواند این نوع نیروی کار را تعدیل کند. حتی ممکن است شما با چنین قراردادی پس از مدت‌ها تلاش و کسب موفقیت، پاداشی دریافت نکنید!
پس از گذراندن دوره‌ی کاری خود، شما نیز بازنشسته می‌شوید و تحت حمایت صندوق تامین اجتماعی خواهید بود.
انواع قراردادکار در بخش خصوصی
تا اینجای مقاله در مورد قراردادهای دولتی صحبت کردیم اما اگر جایی که استخدام می‌شویم، دولتی نباشد یا به عبارتی خصوصی باشد تکلیف چیست؟ قرارداد کار از چه نوعی خواهد بود.
قرارداد دائم
این نوع قرارداد، غیر موقت است و در متن قرارداد، مدت معینی ذکر نمی‌شود و به نوعی زمان آن نامحدود است. این قراداد را نمی‌توان یک طرفه فسخ کرد، مگر در شرایط خاص. مثلا اگر کارگر از کار افتاده باشد، بازنشسته شود و یا به دلایل موجهی اخراج شود. خوبی این نوع قرارداد این است که کارفرما نمی‌تواند بی دلیل کارگر را اخراج کند و نیروی کار امنیت شغلی دارد. سایر شرایط در قرارداد ذکر می‌شوند، شرایطی همچون بیمه، حقوق، مرخصی و … .
البته کارفرماها کمتر چنین قراردادی امضا می‌کنند و به جای آن چندین بار قرارداد موقت امضا می‌کنند.
قرارداد آزمایشی
این نوع قرارداد به نوعی پیشنیاز و مرحله‌ی پیشینِ قرارداد دائم است. یعنی شما به عنوان یک نیروی کار ماهر، به مدت نهایتا ۳ ماه قراردادی غیر موقت با کارفرما ثبت می‌کنید. این نوع قرارداد کار برای ایجاد آشنایی بیشتر است که در این مدت هر دو طرف می‌توانند قرارداد را فسخ کنند. پس از اتمام این مدت نیز، قرارداد دائم ثبت می‌شود.
اما مدت این قرارداد برای کارگر ساده نهایتا ۱ ماه است و نه بیشتر.
قرارداد موقت
برخلاف قرارداد دائم، در این قرارداد یک مدت مشخص حتما ذکر می‌شود. برخی مشاغل ایجاب می‌کنند که مثلا به صورت فصلی استخدام انجام شود. مثلا چنین قراردادی برای کارگران کشاورز مناسب است. این قرارداد باعث می‌شود حق کارگر ضایع نشود و بدون قرارداد، کار نکند. ممکن است یک قرارداد موقت چندبار تمدید شود.
مثل قرارداد دائم، نمی‌توان این قرارداد کار را یک طرفه فسخ کرد.
قرارداد آموزشی یا کارآموزی
این نوع قرارداد برای افرادی مناسب است که هنوز به سن قانونی نرسیده‌اند. یعنی اگر شما بین ۱۵ تا ۱۸ سال سن دارید می‌توانید چنین قراردادی ببندید. طبق این قرارداد، شما مدت محدودی (کمتر از ۳ سال) در یک مرکز و یا آموزشگاه آموزش می‌بینید و یک حرفه یاد می‌گیرید. همچنین قانون بیمه تامین اجتماعی برای شما صدق می‌کند.
قرارداد معین
در این حالت قرارداد کار برای یک کار مشخص بسته می‌شود. یعنی شما متعهد می‌شوید که در ازای انجام یک کار مشخص، یک پروژه و یا حجم کاری معین دستمزد دریافت کنید. این قرارداد هم یک‌طرفه قابل فسخ نیست. این کار در بازه‌ی زمانی خاصی شروع و تمام می‌شود.
چندکلام با چ یاب
[wpdiscuz-feedback id=”ux31zckx78″ question=”میدونید که برای ما مهم هستید! اینجا بنویسید…” opened=”0″]شما تا حالا قراردادی بسته‌اید؟ چه نوع قراردادی؟ هر تجربه‌ای در این زمینه دارید، با ما به اشتراک بگذارید.[/wpdiscuz-feedback]
خب به انتهای این مقاله رسیدیم. امیدوارم که به خوبی متوجه انواع قرارداد کار شده باشید، اما اگر در مورد هرکدام سوالی دارید، حتما برای ما بنویسید. همچنین منتظر نظرات، انتقادات و پیشنهادات شما هستیم.
راستی! تلگرام چ یاب رو برای با خبر شدن از آخرین دوره‌های آموزشی، محصولات و تخفیف های ویژه دنبال کنید.
